စိတ္နာ လို႔ ၿပိတၱာ မျဖစ္ေစနဲ႔

မဂၤလာပါမိတ္ေဆြတို႔

ခုရက္ပိုင္း ႏွစ္သစ္မကူးခင္ေလး စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္လို႔ Internet မွာ ျမင္ေနၾကားေနတာေတြကို ဘာမွ ဝင္မေျပာပါဘူးဆိုၿပီး စိတ္ထိန္းၿပီး ေနေနၾကည့္ပါေသးတယ္ေပါ့ေနာ္။

အို ... ဘယ္လိုမွ မရႏိုင္ေအာင္ လူတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ဆိုး႐ြားၾကပါလား ???

ခုလဲ စိတ္ထဲရိွတဲ့ အတိုင္း အမွန္ကိုေျပာမွာေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုပါ အေမရိကားကေကာင္ ခ်မ္းသာလို႔ သူေဌးေတြဖက္က လိုက္ေျပာတယ္ဆိုတဲ့ေလသံက လာဦးမယ္ဆိုတာ သိေနၿပီးသားပါေလ။

(တကယ္လဲ မခ်မ္းသာေတာ့ အဲ့လိုေျပာခံရတာ အဆဲခံရသလိုပါဘဲ) 

ခုကေတာ့ ကိုယ့္အေမရင္းလို ေလးစားတဲ့ အေမစု ကို ဒီရံပံုေငြ ပြဲကိစၥေလးေတြနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး တစ္ခါထဲ သူတစ္သက္လံုးက အနစ္နာခံခဲ့တာေတြကို အတိတ္ေမ့သြားသလို အားမနာလွ်ာမက်ိဳး ေဝဖန္ေစာ္ကားေနလိုက္ၾကတာဆိုတာ ...
ေနာက္ဆံုး လံုးဝကို မေျပာရမေနႏိုင္ေတာ့တဲ့အထိပါဘဲ ခင္ဗ်ာ။

ဒီေလာက္ေတာင္ အကုသိုလ္စိတ္ကို သူမတူေအာင္ ႏိႈးဆြႏိုင္စြမ္းရိွတဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ား ကို လက္ခုပ္တီးေပးၾကပါ။
ဘယ္သူေတြလဲဆိုတာေတာ့ ေမးေနစရာလိုမယ္ မထင္ပါဘူးေနာ္။

ထံုးစံအတိုင္း Profiles ေတြမွာေတာင္ မ်က္ႏွာမျပရဲတဲ့ အေဝးေရာက္ KeyBoard သိုင္းပညာရွင္ သူရဲေကာင္းႀကီးေတြဘဲေပါ့ဗ်ာ။

ေလေသနတ္ ေတာ္လွန္ေရး 
(အာနဲ႔ဘဲ တိုက္ေနတာပါ၊ ေလေသနတ္ အစစ္ေတာင္ ဝယ္မပစ္ၾကပါ)

စာေပးစာယူ ေတာ္လွန္ေရး 
(တကၠသိုလ္က စာေပးစာယူ မဟုတ္ပါ၊ Gmail နဲ႔ FaceBook မွာ စာေတြ လိုက္ဖြေနျခင္း)

ဒါေတြဘဲ လုပ္ေတာ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမား ဆိုသူေတြကို ေပါ့။ ။

ကိုယ္လဲ မလွဴႏိုင္ဘဲ သူမ်ားေတြလွဴတာကို ခရိုနီေတြ ခရိုျပာေတြ ဘာညာ နဲ႔ ေဘးထိုင္ ဘုေျပာေနတဲ့ အဲ့ဒိ လူႀကီးမင္း မ်ားကို ေမးခ်င္မိပါတယ္။

အဲ့ဒိ ခရိုနီဆိုသူေတြက သိန္းဘယ္ႏွစ္ရာ ဘယ္ႏွစ္ေထာင္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ လွဴေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ မ်က္ႏွာေတာင္ မေဖၚရဲဘဲ Profile Picture အတုနဲ႔ ေဘးထိုင္ဘုေျပာ လုပ္ေနတဲ့ လူႀကီးမင္းတို႔ကေရာ လိုအပ္ေနတဲ့သူေတြကို တစ္က်ပ္ တစ္ျပား လွဴၿပီးပါၿပီလား။

လွဴရေကာင္းမွန္းေရာ သိပါရဲ့လား။

မလွဴျပန္ရင္လဲ ခ်မ္းသာၿပီး မလွဴဘူးေျပာ ...

ခုလို ပက္ပက္စက္စက္ လွဴျပေတာ့လဲ ခရိုနီေတြ လာဘတ္ထိုးေနတာပါ ဆိုေတာ့ ...
လူႀကီးမင္းတို႔က သူတို႔ကို ဘာမ်ားလုပ္ေစခ်င္တာပါလဲ ခင္ဗ်ာ။

သူမ်ားဘာသာ က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာေတာ့လဲ မတရားခ်မ္းသာတယ္ေျပာၾကတယ္။
ကိုယ္မလွဴႏိုင္တဲ့ ပမာဏ ေတြ လွဴျပျပန္ေတာ့လဲ မုဒိတာမပြား သာဓုမေခၚေပးႏိုင္ၾကျပန္ဘူး။

ဘာေတြလဲဗ်ာ။

အစိုးရ နဲ႔ မကင္းကြာဘဲ ေအာင္ျမင္ၾကြယ္ဝလာတိုင္း လူယုတ္မာ ဆိုတဲ့ သီအိုရီဟာ စပ်စ္သီးခ်ဥ္ တဲ့ အေတြးအေခၚသာျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာ ေအာင္ျမင္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္ခ်င္ရင္ အစိုးရ နဲ႔ ေသခန္းျဖတ္ထားလို႔ မရဘူးဆိုတာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းလုပ္ေနတဲ့သူတိုင္း အသိပါ။

မသိတာ ျပည္တြင္း/ျပည္ပ မွာ အစထဲကလဲ ဘာမွမဟုတ္ခဲ့ ခုထိလဲ ဘာမွ မျဖစ္ေျမာက္ေတာ့တဲ့ သစ္ကိုင္းလြတ္ေနေသာ Gentlemen ေတြသာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါဆို လူႀကီးမင္းတို႔ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ေတြကို အေယာက္ေစ့ေအာင္ လွဴမွ ေရႊပါးစပ္/ေလေသနတ္ေတြ ေက်နပ္/ေနတတ္ ေတာ့မွာလား။

လူဆိုတာ ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့သူခ်ည္းပါဘဲ။
ဒီအတြက္ အခြင့္အလမ္းဆိုတာ ရွာတတ္ၾကရပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ကိုယ္က်ိဳးဘဲၾကည့္တတ္သူေတြရိွသလို ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ တရားတဲ့နည္းနဲ႔ ရွာတဲ့သူေတြလဲအမ်ားႀကီးပါ။

NLD လို ႏိုင္ငံေရး + လူမႈေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြ
နာေရးကူညီမႈ အသင္း တို႔လို ပရဟိတ အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ သူ႔အလိုလို အခ်ိန္မွန္ ေငြသီးေနတဲ့ ေငြပေဒသာပင္ေတြ ေပါက္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။
သူတို႔ကို ဆက္လက္ရပ္တည္လႈပ္ရွားႏိုင္ေစဖို႔ လိုအပ္တဲ့ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့သူေတြ (Donor / Sponsor) ေတြ အဓိကလိုအပ္ပါတယ္။

ဒါ ဆင္းရဲတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွမဟုတ္ပါဘူး။
အေမရိကားလို အခ်မ္းသာဆံုးပါဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာေတာင္ လိုအပ္ပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ Barack Obama နဲ႔ Mitt Romney တို႔ ေဒၚလာေတြ Billion ခ်ီၿပီး ကုန္ၾကခံခဲ့တာ သူတို႔ ေခၽြးနည္းစာ ဘိုးဘြားပိုင္ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ ထုခြဲေရာင္းခ်ၿပီး ရင္းႏွီးခဲ့ၾကတာလို႔ ထင္ေနၾကပါသလား။
သူတို႔ ကိုယ္စီရဲ့ေနာက္မွာ အင္မတန္ခ်မ္းသာႀကြယ္ဝတဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ေထာက္ပံ့ထားသူေတြ ရိွေနတာေၾကာင့္ပါ။

ဒါေၾကာင့္ ပညာတတ္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြတိုင္းဟာ ေအာင္ျမင္ႀကြယ္ဝတဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြရဲ့ အေရးပါမႈကို နားလည္စြာ အသိအမွတ္ျပဳထားရပါတယ္။
မိမိ နဲ႔ မိမိ အဖြဲ႔အစည္း ကို သာမန္စည္းစိမ္ဘဲရိွတဲ့ ျပည္သူေတြ ဘယ္လိုမွမတတ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ ေငြေၾကးပမာဏ နဲ႔ ေထာက္ပံ့လာတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ အားလံုးကို မိမိ ရဲ့ တသီးပုဂၢလ ခံစားခ်က္ နဲ႔ အီမိုထၿပီး သူ႔ ငါမႀကိဳက္ဘူး သူေပးတာလဲယူဘူး ဟင္အင္းပါဆိုေန ဆိုၿပီး ႏႈတ္ခမ္းဆူေျခေဆာင့္ လုပ္ျပလို႔မရပါဘူး။
ဒါဟာ Smart ျဖစ္တဲ့ ပညာတတ္ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္း ရိွကိုရိွရမယ့္ Attitude ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ေအာင္ျမင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္းမွာ မိမိ ရဲ့ ၿပိဳင္ဖက္ အျခားႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အျပင္ လက္မတြဲမျဖစ္တြဲရမယ့္ သင့္ျမတ္ေအာင္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရမယ့္ လူတန္းစားသံုးရပ္ ရိွပါတယ္။

• (၁) ႏိုင္ငံရဲ့ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား
• (၂) ေအာင္ျမင္တဲ့ အႏုပညာ/Media ေလာကသားမ်ား
• (၃) ေအာင္ျမင္ႀကြယ္ဝတဲ့ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ား စတဲ့ လူတန္းစား သံုးရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီ လူတန္းစား သံုးမ်ိဳးထဲက တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ေက်ာခိုင္းလိုက္မယ္ဆိုတာနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားဟာ အသက္မဲ့သြားမွာျဖစ္တယ္ဆိုတာ လက္ရိွေအာင္ျမင္ေနတဲ့ ဘယ္ႏိုင္ငံက ႏိုင္ငံေရးသမားကိုမဆို တေရးႏိုး ေမးေမး စိတ္ညိႈ႕ၿပီးေမးေမး ဘယ္သူမွ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး။

ဒီေတာ့ ခု အေမစု ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေနရသလိုမ်ိဳး Obama ေရာ Queen Elizabeth သာမက အျခားႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြတိုင္းလဲ သူတို႔ တိုင္းျပည္ေတြကသာမက ကမာၻမွာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကား ခ်မ္းသာေနတဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြနဲ႔ပါ သင့္ျမတ္ေအာင္ ပလဲနံပ သင့္ေအာင္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေနရတာပါဘဲ။
သူ႔ဘာသာ ေနာက္ကြယ္မွာ ဆြဲထိုးခ်င္စိတ္ေပါက္ေအာင္ မုန္းေနခ်င္မုန္းေနမယ္ ကင္မရာေတြေရွ႕မွာေတာ့ ႏိုင္ငံအတြက္ ကိုယ့္ Party အတြက္ သြားေလးၿဖီးၿပီး လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ ပုခံုးခ်င္းဖက္ၿပီး ေျပာဆိုဆက္ဆံေနရတဲ့ အေပၚယံ လူမႈေရးဆိုတာ ဘယ္ႏိုင္ငံ ဘယ္ေခတ္က ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ မဆို ရိွေနခဲ့ ရိွေနဆဲပါ၊ ေနာင္လဲ ဘယ္ေတာ့မွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ေနာက္တစ္ခု ခံရခက္တာက ခု အေမစု ကို လက္တြဲ ကူညီလာၾကတဲ့ အႏုပညာသမားေတြကိုလဲ ထံုးစံအတိုင္း သာကူးေတြ ဆိုတဲ့ ဝါးလံုးရွည္ နဲ႔ ပါတ္ကေလာ္တုတ္ေနၾကတာေတြဘဲ။

သာကူး သို႔မဟုတ္ အခြင့္အေရးသမား (Opportunist) ဆိုတာ ခုေခတ္မွ ျမန္မာျပည္မွာမွမဟုတ္ပါဘူး
ေခတ္အဆက္ဆက္ တစ္ကမာၻလံုးမွာ ရိွခဲ့ ရိွၿမဲ ထာဝရလဲ ရိွေနဦးမွာပါဘဲ။


ဒီေနရာမွာ အႏုပညာသမားေတြဖက္ကၾကည့္ရင္လဲ အေမရိကား မွာေတာင္ ဒီတိုင္းပါဘဲ။

အေမရိကားမွာ ဟာရီကိန္းေတြ ထိတဲ့အခါေတြမွာမ်ိဳး
911 တုန္းက အၾကမ္းဖက္သမားေတြေၾကာင့္ ထိခိုက္ပ်က္စီးမႈမ်ိဳးေတြအတြက္ အလွဴေငြေတြ လိုတဲ့အခါေတြမွာ ျပည္သူေတြ အခ်စ္ခင္ဆံုးျဖစ္တဲ့ အႏုပညာသမားေတြဘဲ ကူညီၾကရသလို
သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ မဲဆြယ္ပြဲေတြ ေမြးေန႔ေတြ လြတ္လပ္ေရးေန႔ ေတြ မ်ိဳးမွာ လုပ္တဲ့ ေဖ်ာ္ေျဖေရးေတြမွာလဲ အႏုပညာသမားေတြ ပါရျပန္ပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး အိုဘားမားကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့ပြဲေတြ Hati အတြက္ New Orlean အတြက္ Hurricane Sandy အတြက္ပြဲေတြကို မေမ့ၾကေသးဘူးထင္ပါတယ္။
ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးေတြမွာ အႏုပညာ သမားေတြရဲ့ ကူညီမႈဟာ Billion ေပါင္းမ်ားစြာရွာေပးႏိုင္ခဲ့သလို "We Are The World" လို အႏုပညာ မွတ္ေက်ာက္တင္ခံခဲ့ရတဲ့ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈကိုအရင္းခံတဲ့ ဝမ္းနည္းနာက်င္မႈကေနေမြးဖြားေပးခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြဟာလဲ ယေန႔တိုင္ ထိရွခံစားမႈကို ေပးစြမ္းႏိုင္ေနေသးတာ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး။

ဆိုလိုတာက ႏိုင္ငံေရးသမား စီးပြားေရးသမား အႏုပညာသမား ေတြအားလံုးဟာ ကိုင္းကၽြန္းမွီ ကၽြန္းကိုင္းမွီ ဆိုသလို တစ္ဦးကို တစ္ဦး လိုကိုလိုအပ္ေနတဲ့အတြက္ မျဖစ္မေနကို ေပါင္းသင္းေနထိုင္ၾကရတဲ့သူေတြဆိုတာပါ။
ဒါကို အျမင္က်ယ္ၿပီး အျမင္ရွင္းဖို႔လိုပါတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕ကေျပာၾကတယ္ ေပါ့ေနာ္

ခုမွ ေမစု တီစု ျဖစ္ေနၾကတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြေပါ့။

ဒါကလဲရွင္းပါတယ္
အရင္က ေမခ်ဳ တီခ်ဳ ထလုပ္ရင္ ခဏေလာက္လိုက္ခဲ့ပါဆိုတဲ့ ဇာတ္သိမ္းႀကီးကို လူတိုင္းသိေနၾကေတာ့ ေၾကာက္ၾကတာေပါ့။

ဘာမွ သိပ္အဆံုးအရံႈးမႀကီးမားတဲ့ သာမန္ဝန္ထမ္းေတြေတာင္မွ သူတို႔လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ျပဳတ္မွာကို ေၾကာက္ၾကပါတယ္။
ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရး လုပ္ေနတဲ့ သူေတြလဲ ေခါင္းရြက္ဗ်က္ထိုးေစ်းသည္ကအစ ကုမဏၰီပိုင္ရွင္ႀကီးေတြအထိ စီးပြားပ်က္မွာ အဖ်က္ခံရမွာ ေၾကာက္ၾကပါတယ္။
ဒါက ေငြဆိုတဲ့ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုဘဲရိွေသးတာေနာ္။

အႏုပညာ သမား ဆိုတာ ေငြဆိုတာတစ္ခုထဲသီးသန္႔ေၾကာင့္ ဒီအလုပ္ကို လုပ္ေနၾကတဲ့သူ လံုးဝမရိွပါဘူး။
ရိွခဲ့ရင္လဲ ဘယ္ေတာ့မွ မေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကပါဘူး။
ဘယ္လိုင္းက အႏုပညာသမားမဆို သူတို႔ရဲ့ ကၽြမ္းက်င္ရာ အႏုပညာအလုပ္ကို ျမတ္ႏိုးလြန္းလို႔ ဝါသနာပါလြန္းလို႔ ရူးသြပ္စြဲလန္းလြန္းလို႔သာ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ လုပ္ျဖစ္ေနၾကတာပါ။
ႀကိဳက္တဲ့ အႏုပညာသမားကို တစ္သက္လံုး စားမကုန္တဲ့ စည္းစိမ္ေပးထားမယ္ အႏုပညာကို ဆက္လုပ္ဦးမလား လို႔ ေမးၾကည့္ပါ..
ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္ အႏုပညာသမား စစ္စစ္ကမွ " ဟာဘယ္လုပ္ေတာ့မလဲ ေငြမွမလိုေတာ့တာလို႔ " မေျဖေစရပါဘူး။
ေျဖခဲ့ရင္လဲ အဲ့ဒိလူဟာ အစကထဲက အႏုပညာသမားစစ္စစ္ လံုးဝ မဟုတ္လို႔ပါဘဲ။

ဆိုလိုတာက အႏုပညာရွင္တစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ကို ေငြပံုေပးထားလဲ သူ႔ အႏုပညာကို အသံုးခ်ခြင့္ ပရိသတ္ကို ခံစားတင္ဆက္ခြင့္ မရိွေတာ့ဘူးဆိုရင္ သူ႔ဘဝဟာ ေအာက္ပိုင္းေသသြားတဲ့ သူထက္ ဆိုးပါတယ္။
ဒီခံစားခ်က္ဟာ အႏုပညာေလာကသားမဟုတ္တဲ့ သူေတြ အတြက္ ဘာမွ မဟုတ္ေလာက္ဘူးလို႔ ထင္ရစရာရိွေပမယ့္ အႏုပညာေလာကသားေတြအတြက္ အသက္ရွဴေနတဲ့ လူေသတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားတာထက္ဆိုးပါတယ္။
ကုန္းေပၚပစ္အတင္ခံလိုက္ရတဲ့ ငါး
အေတာင္ပံခ်ိဳးခံလိုက္ရတဲ့ ငွက္
အဲ့ဒါေတြထက္ ပိုဆိုးတဲ့ဘဝ ဟာ ၄င္းရဲ့ပရိသတ္ကို ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ အသံုးေတာ္ခံခြင့္ မရိွေတာ့တဲ့ အႏုပညာသမားတစ္ေယာက္ရဲ့ဘဝပါဘဲ။

ဒါကို ေသခ်ာနားမလည္ရင္ ကိုေက်ာ္သူ (နာေရးကူညီမႈ အသင္း ဥကၠဌ) ကို အခ်ိန္မေရြး ေမးၾကည့္ပါ။
သူ နာက်င္ တိတ္ဆိတ္စြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ဝက္ေက်ာ္ ရဲ့အေၾကာင္းကို တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္လို ေျပာျပပါလိမ့္မယ္။

ဒါေၾကာင့္ အႏုပညာသမားေတြ ႏိုင္ငံေရး နဲ႔ ပါတ္သက္ရမွာ ေၾကာက္ခဲ့ၾကတာပါ။
အထက္မွာေျပာခဲ့သလိုဘဲ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ျပည္သူေတြ အေပၚမွာ အႏုပညာ ရဲ့ ထိေရာက္စြာ သိမ္းသြင္းစည္းရံုးႏိုင္မႈစြမ္းအားကို ေသခ်ာ နားလည္ထားတဲ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရဟာ သူတို႔ အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ကထဲက အႏုပညာေလာကကို လက္ခုပ္ထဲကေရလို ထိန္းခ်ဳပ္စိုးမိုးထားခဲ့ပါတယ္။

ၾကြလာမယ္ႀကံလိုက္တဲ့သူတိုင္း အာခံမိတဲ့သူတိုင္းကိုလဲ တစ္သက္လံုး လုပ္စားခြင့္ မေပးေတာ့တဲ့ထိ ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါဟာ အႏုပညာေသဒါဏ္ေပးလိုက္ျခင္းဆိုတာ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ဖူးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေလာကလံုး ခါးသီးေၾကာက္ရြံစြာ နားလည္ထားၾကပါတယ္။
ကိုယ္လုပ္လို႔ရတာ လုပ္ႏိုင္တာနဲ႔ ျပန္ခံစားရမယ့္ ျပစ္ဒါဏ္ဟာ မတန္တဆ ႀကီးမားလြန္းတဲ့အတြက္ပါ။

ေနာက္တစ္ခ်က္က အႏုပညာသမားတိုင္းဟာ သာမန္လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထင္ျမင္ယူဆထားသလို က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝသူေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူး။
သူတို႔ ဘဝေတြတိုင္းဟာ အျပင္မွာ ရုပ္ရွင္ထဲကလို မိတ္ကပ္အေဖြးသားနဲ႔ အိပ္ယာက ႏိုးလာၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။
အားလံုးမွာ စားဝတ္ေနေရး နဲ႔ သားေကၽြးမႈ မယားေကၽြးမႈ ဆိုတဲ့ ဝတၱရားေတြ ဖိစီးမႈေတြ ရိွၾကပါတယ္။
ကိုေက်ာ္သူတို႔လို မိဘ အသိုင္းအဝိုင္းက အစကထဲက ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္သူေတြေတာင္ ခံစားမႈ သီးသန္႔ အေနနဲ႔ အႏုပညာ ကြင္းျပင္ထဲကေန အလဲထိုး ကန္ထုတ္ခံလိုက္ရသလို နာက်င္ခံစားခဲ့ရေသးရင္
အစကထဲက အႏုပညာနဲ႔ဘဲ ဝမ္းေရးျဖည့္ဆည္းရင္း ေပၚလိုက္ျမဳတ္လိုက္ လက္လုပ္လက္စားသာသာ ေနေနရတဲ့ မခ်မ္းသာရွာတဲ့ အႏုပညာသမားေတြဆိုရင္ ပိုေတာင္မွ ေၾကာက္ၾကေသးတာေပါ့ဗ်ာ။
ေနာက္ၿပီး ႏိုင္ငံတိုင္း အလႊာတိုင္းက အႏုပညာသမား အမ်ားစုဟာ အႏုပညာ အလုပ္ကလြဲလို႔ တျခား စီးပြားေရးေတြ မည္မည္ရရ ဘာမွ မလုပ္တတ္ၾကတာဟာလဲ ေမြးလာကထဲက ပါလာတဲ့ ပါရမီရဲ့ မလွပတဲ့ အားနည္းခ်က္တစ္ခုကလဲျဖစ္ေနေသးေတာ့ ပိုဆိုးေတာ့တာေပါ့။
အဲ့ဒါကိုလဲ အႏုပညာသမာခ်င္းကလြဲၿပီး အျပင္လူေတြ သိပ္နားမလည္ၾကပါဘူး။

တစ္ကယ္တမ္းက ျမန္မာျပည္တြင္းေနသူမွန္သမွ် အစိုးရကို သူေဌးကအစ သူေတာင္းစား အဆံုး သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ေတာ့ ေၾကာက္ေနၾကရတာခ်ည္းပါဘဲ။
ဒါေပမယ့္ အစိုးရကိုေၾကာက္လို႔ မျငင္းရဲလို႔ ခိုင္းရင္လုပ္ေပးရတာ လိုက္ေလ်ာရတာ မျငင္းဆန္ႏိုင္ မျငင္းဆန္ရဲတာကို ဘယ္ျပည္သူအခ်င္းခ်င္းမွ အျပစ္မျမင္ၾက မေဝဖန္ၾကေပမယ့္ .. 
သူတို႔ေတြလိုဘဲေၾကာက္လို႔ မျငင္းဆန္ႏိုင္လို႔ တစ္ခုခု မလႊဲမေရွာင္သာ လုပ္ေပးရရင္ အၿမဲတမ္း မညွာမတာ ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ အဆဲခံရတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အႏုပညာေလာကသားေတြပါ။

ေရးေနရင္းစာကလဲ ေျပာခ်င္တာေတြ ျပည့္ႏွက္ၿပီး လိုရင္းမေရာက္ေတာ့မွာစိုးတာရယ္ အၾကာႀကီးဖတ္ေပးေနရမယ့္သူေတြကို အားနာလာတာရယ္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးလိုရင္း ျဖတ္ေျပာရပါေတာ့မယ္။

အႏုပညာေလာကသမားေတြ အားလံုးနီးပါးဟာ ခံစားလြယ္ သနားလြယ္ၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လဲ အႏုပညာသမားျဖစ္လာတာပါ။
စစ္သားလို သံမဏိစိတ္ဓါတ္နဲ႔ အႏုပညာသမားဆိုတာ ကမာၻမွာလဲ မရိွဖူးေသးပါဘူး။
မာနသာႀကီးၾကတာပါ၊ ခံစားခ်က္က သာမန္လူေတြထက္ ပိုျပင္းထန္ ထိရွ ေၾကကြဲ ခံစားတတ္ၾကလို႔ သာ အႏုပညာသမားေတြ ျဖစ္လာၾကတာေပါ့ဗ်ာ။

ဦးသန္႔အေရးအခင္းတုန္းက ၈၈ တုန္းက ေက်ာင္းသားေလးေတြ အသတ္ခံရတဲ့အခါ အႏုပညာသမားေတြလဲ အံက်ိတ္ရင္း မ်က္ေရက်ခဲ့တာပါဘဲ။
မခံစားခဲ့ရတဲ့ အႏုပညာသမား မရိွခဲ့ပါဘူး။

ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေရးမွာဆိုရင္ အႏုပညာေလာကသားေတြအားလံုးလဲ အရပ္သားျပည္သူေတြလိုဘဲ အေမစုကို အစထဲက အရမ္းခ်စ္ခင္ေလးစားၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အစိုးရ ကိုပိုေၾကာက္ေနလို႔သာ တိတ္တိတ္က်ိတ္ၿပီး ခ်စ္ေနၾကရတာကေန ခု အစိုးရက တံခါးေတြ ဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့မွ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းခ်စ္ျပရဲလာၾကတာေပါ့။

ခု အေမစု ကို ပူးေပါင္းလာတဲ့ အႏုပညာသမားေတြထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလိုဘဲ အခြင့္အေရးသမား (Opportunist) ေတြ ပါေကာင္းပါပါလိမ့္မယ္။
ဒါေပမယ့္ အမ်ားစုဟာ အေမစု ကို တစ္ကယ္ကို ခ်စ္ခင္ေလးစားၾကတာပါ။
ဒါဟာလဲ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ့္လူေတြဖက္ သက္သက္ လုပ္ၾကံကာကြယ္ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေျပာေနဖို႔ေတာင္ လိုလဲမလိုပါဘူး။
အေမစု ကို ခ်စ္ၾကတာ အႏုပညာသမားေတြမွ စိတ္ထားေကာင္းလြန္းလို႔လဲ မဟုတ္ပါဘူး
အေမစု ကိုက တစ္ကမာၻလံုးမွာ တစ္ေယာက္ထဲရိွတဲ့ ၊ အရမ္းခ်စ္ခင္ေလးစားဖို႔ေကာင္းတဲ့ ၊ ႏိုင္ငံတကာကေတာင္ ခ်စ္ခင္ေလးစားရတဲ့ မဟာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦး ျဖစ္ေနလို႔ပါဘဲ။

ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရေခတ္မေရာက္ခင္ကဆို အေမစု မေျပာနဲ႔ ကိုေက်ာ္သူကိုေတာင္ မဂၤလာေဆာင္ေတြ အလွဴေတြ မဖိတ္ရဲခဲ့ၾကတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးပါ။
မယံုရင္ သူတို႔ကို တိုက္ရိုက္ ေမးၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။

ခု ဦးသိန္းစိန္မိသားစု ကိုယ္တိုင္ ကိုေက်ာ္သူ ကို သြားလွဴလိုက္တဲ့ေခတ္ၾကမွ နာေရးကူညီမႈ အသင္းကို Celebrities ေတြပါ စ ဝင္ရယ္ ထြက္ရယ္ ျဖစ္လာၾကတာ အားလံုးအသိပါ။

ဒါေတာင္ အဲ့ဒိတုန္းကေရာ ခုခ်ိန္ထိ ကိုေက်ာ္သူက ႏိုင္ငံေရးသမား စစ္စစ္ မဟုတ္ေသးသလို သူနဲ႔ပါတ္သက္လိုက္မိလို႔ ေထာင္က်ဖူးခဲ့တဲ့သူ မရိွခဲ့ေသးဘူးေနာ္။
အေမစု ကို ခုလို လူသိရွင္ၾကား သြားပါတ္သက္ဆက္ဆံဖို႔ဆိုတာ အရင္က အစိုးရ ပံုစံနဲ႔ အႏုပညာသမားေတြ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္ၾကမလဲဆိုတာ စဥ္းစားေပးႏိုင္ၾကမွာပါ။

ဒီေတာ့ ခု အေမစု ကို NLD ကို ပူးေပါင္းကူညီလာတဲ့ အႏုပညာသမားေတြကို အျမင္ၾကည္ေပးၾကေစခ်င္ပါတယ္။
အရမ္းႀကီး သေဘာထားႀကီးေပးစရာမလိုပါဘူး အေျခအေနကို ပံုမွန္အတိုင္းဘဲ သဘာဝက်က် နားလည္ေပးၾကပါ။
ငါးခုန္းမ တစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ အႏုပညာသမား အားလံုးကို သိမ္းက်ံဳးမေစာ္ကားၾကပါနဲ႔ဗ်ာ။

ကိုမိုးသီးဇြန္ဟာ ႏိုင္ငံေရးသမား ဆိုတာနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္းဟာ ကိုမိုးသီးဇြန္လိုလူေတြခ်ည္းဘဲလို႔ သတ္မွတ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အေမစု တို႔ ကိုမင္းကိုႏိုင္ တို႔ ကို သတိရသင့္သလို ..
မေကာင္းတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ စစ္သားေတြ အားလံုး လူယုတ္မာေတြ လို႔ သတ္မွတ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း နဲ႔ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ကို သတိရသင့္သလို ..
သူ႔ကၽြန္မခံၿပီ ၃ ခါ တက္ေအာ္သြားတဲ့ ဦးညြန္႔ဝင္းလိုလူေတြ နဲ႔ ခုခ်ိန္ထိရိွေနတဲ့ သာယာစားတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ အႏုပညာသမားေတြအားလံုးကို သိမ္းက်ံဳးၿပီး ေစာ္ကားေတာ့မယ္ဆိုရင္ ေသတဲ့အထိ အစိုးရကိုေရာ ျပန္ၾကားေရးမကလို႔ ဘယ္ဝန္ႀကီးကိုမွပါ ဘာေၾကာင့္မွ မဖားခဲ့တဲ့ ဦးမညြတ္ခဲ့တဲ့ 
ကၽြန္ေတာ့္ အဖိုးအဖြား အေဖအေမ ဦးေလးအေဒၚ ေတြ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ဒါရိုက္တာေတြ သရုပ္ေဆာင္ေတြ နဲ႔ ရုပ္ရွင္ ဂီတ စာေပ သဘင္ အႏုပညာသမား စစ္စစ္ေတြလဲ ရိွေနပါေသးတယ္ဆိုတာကို သတိရေပးၾကပါလို႔ ... အေလးအနက္ထားၿပီး ေမတၱာရပ္ခံပါရေစ။

ေနာက္ဆံုးနိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ခုလို အလွဴအတန္းကိစၥမွာ ခရိုနီ ခရိုျပာ ေဝဖန္ေနတဲ့ သူေတြ အမ်ားစုက ဗုဒၶဘာသာေတြဆိုရင္ အထူးသတိေပးလိုတာက ...
အေမစု နဲ႔ NLD ကို ..
ဦးေတဇကဘဲလွဴလွဴ ..
ဦးေဇာ္ေဇာ္ကဘဲ လွဴလွဴ ..
ဘယ္သူကဘဲ လွဴလွဴ ..
အမ်ားအတြက္ ကေလးေတြအတြက္ ပညာေရးအတြက္ လွဴတာဟာ မြန္ျမတ္တဲ့ကိစၥမို႔ သာဓုေခၚေပးသင့္ပါတယ္။
တစ္ဦးခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း အတြက္ မဟုတ္ဘဲ အမ်ားအတြက္ လွဴတဲ့ ဒီအလွဴမ်ိဳးကို သံဃာေတာ္ေတြေတာင္ ျငင္းဆန္ခြင့္မရိွတဲ့အတြက္ လက္ခံေပးတဲ့ အေမစု ကို ဘာဆိုဘာမွ ဘယ္သူမွ ေျပာပိုင္ခြင့္မရိွပါဘူး။
သာဓုမေခၚႏိုင္ရင္ေတာင္ ဥေပကၡာဘဲျပဳခြင့္ရိွပါတယ္။

တကယ္လို႔မ်ား ကိုယ္က ကိုယ့္ အထင္အျမင္ နဲ႔ တစ္ကယ္ မွန္တယ္ထင္လို႔ ေျပာဆိုေဝဖန္မိတယ္ဘဲ ထားပါေစဦး
သူတစ္ဦးရဲ့ အလွဴဒါနဆိုတာကို ဘာအေၾကာင္းနဲ႔ မဆိုအျပစ္တင္ကဲ့ရဲ့ျခင္း တားျမစ္ပိတ္ပင္ျခင္း ကန္႔ကြက္ဖ်က္ဆီးျခင္း မျပဳရဘူးလို႔ ဘာသာတရားတိုင္းကလဲ ဆိုထားပါတယ္။
ပိုဆိုးတာက ခုလို လုပ္ျခင္းဟာ လွဴေနတဲ့သူေတြကိုေစာ္ကားမိရံု တစ္ခုထဲ မဟုတ္ပါဘူး အလွဴခံေပးေနသူနဲ႔ ၄င္းရဲ့ မူရင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ အလွဴကိုပါ ထိခိုက္ေစပါတယ္။
သူတို႔လို လွဴခ်င္စိတ္ေပါက္လာမယ့္သူေတြကိုပါ မိမိစကားေၾကာင့္ ေနာက္တြန္႔သြားေစႏိုင္တဲ့အထိ ထိေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။

ခုလိုလုပ္လိုက္လို႔ ေနာက္ေနာင္ တိုင္းျပည္ရဲ့ အေရးတႀကီး လိုအပ္ခ်က္ေတြရိွလာတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ေငြေၾကးလဲတတ္ႏိုင္ေပမယ့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ခါတုန္းက ပိုက္ဆံလဲ သိန္းရာေထာင္ခ်ီလွဴရေသးတယ္ ပက္ပက္စက္စက္ အဆဲလဲခံခဲ့ရေသးတယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူက လွဴခ်င္တန္းခ်င္ပါေတာ့မလဲဗ်ာ။
ဒါဆိုရင္ တိုက္ရိုက္ နစ္နာသြားရေတာ့မွာ တစ္ကယ္လိုအပ္ေနတဲ့ ဆင္းရဲသားေတြ နဲ႔ ကေလးသူငယ္ေလးေတြပါ။
ခုေဝဖန္ေလကန္ေနတဲ့ သူေတြ တစ္ေယာက္မွ မပါပါဘူး။

အလွဴဒါနတစ္ခုျဖစ္ေျမာက္ဖို႔ဆိုတာ

• အလွဴရွင္ရဲ့ စစ္မွန္တဲ့ သဒၶါတရား 
• လွဴဒါန္းႏိုင္တဲ့ ကံ သို႔မဟုတ္ အခြင့္အေရး
• အလွဴခံတဲ့သူရဲ့ ဝမ္းေျမာက္ပီတိ နဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံရယူမႈ ဆိုတဲ့ သံုးမ်ိဳး ေပါင္းစပ္တိုက္ဆိုင္မွ အထေျမာက္တဲ့အရာပါ။ 

ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ့ အဆိုအမိန္႔အရ ..
အလွဴဆိုတာ ကိုယ့္အိပ္ထဲကမစိုက္ဘဲ ေဘးကေန သူတစ္ပါးရဲ့ အလွဴအေပၚ အလွဴရွင္ ကိုယ္စား ဝမ္းေျမာက္ပီတိစိတ္ကေလးနဲ႔ သာဓုေခၚေပးတတ္ရင္ကို အလွဴရွင္ နဲ႔ တန္းတူ ကုသိုလ္ရႏိုင္သလို။
ကိုယ့္အိပ္ထဲကလဲ မပါသြားဘဲ သူမ်ားဘာသာ သဒၶါေပါက္လို႔ လွဴတာကို ကဖ်က္ကယက္ေျပာဆိုျပဳမူလုပ္ကိုင္မိရင္ေတာ့ အကုသိုလ္က မိမိအတြက္ေရာ အလွဴခံအတြက္ေရာ အလွဴရွင္ အတြက္ပါ သံုးဆရေစတဲ့အတြက္ အရမ္းအျပစ္ႀကီးေလးတယ္ ဆိုတာ နားလည္သင့္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ သူတစ္ပါးရဲ့ အလွဴဒါနကို
ကဲ့ရဲ့ၿငိဳျငင္ ျပစ္တင္ေဝဖန္ ျပစ္မွားေႏွာက္ယွက္ ဖ်က္ဆီးဟန္႔တား ပိတ္ပင္တားျမစ္ ျခင္းတို႔ကို
ကာယကံ ဝစီကံ မေနာကံ တည္းယူေသာ ကံသံုးပါးလံုးနဲ႔
ဘာအေၾကာင္းနဲ႔ျဖစ္ေစ မျပဳအပ္ပါဘူးတဲ့။

တစ္ခ်ိဳ႕က လူလည္လုပ္ၿပီး FB မွာ BLOG မွာေရးတာ ကံသံုးပါးထဲမွာ မပါဘူးလို႔ ထင္ေနသူေတြကို အလြယ္ဆံုးရွင္းျပမယ္ေနာ္။

စာေရးတယ္ စာရိုက္တယ္ ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္လက္နဲ႔ လုပ္ရတဲ့အတြက္ တစ္ခါထဲ ကာယကံေျမာက္ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။
စာေရးတယ္ ဆိုတာ မိမိရင္ထဲက စကားကို စာနဲ႔ ေျပာၾကားျခင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ အသံမထြက္ေပမယ့္ စကားေျပာျခင္းတစ္မ်ိဳးဘဲမို႔ ဝစီကံလဲေျမာက္ပါတယ္ ၊ အ အ ေတြ ဝစီကံသင့္မသင့္ ဆိုတာ ဖတ္ဖူးရင္ သိၾကမွာပါ။
စာေရးတယ္ ဆိုကထဲက စဥ္းစားၿပီးမွ ေရးရတာျဖစ္တဲ့အတြက္ မေနာကံလဲ ေျမာက္ပါတယ္။

ဒါဆို သူမ်ား ေရးထားတာ ျပန္ SHARE တာ E-MAIL ပို႔တာ မပါဘူးဆိုၿပီး ေစာဒကတက္ခ်င္လာတဲ့ MR. & MRS. SMARTY ေတြရိွေကာင္းရိွမွာပါ။

ျပန္ Share တာဟာလဲ သူမ်ားစကား (စာ) ကို စိတ္ထဲကဖတ္ၾကား ၿပီး သေဘာတူလို႔ မေနာကံ ေျမာက္သြားေတာ့မွ သူမ်ားကို ဝစီကံ ေျမာက္ စာနဲ႔ လက္ဆင့္ကမ္း ျပန္ေျပာဖို႔ ကာယကံေျမာက္ SHARE ဆိုတာ / FORWARD ဆိုတာ ကို ႏွိပ္ရတာ မို႔ ကံသံုးပါးလံုး ေျမာက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ 
(LIKE) လုပ္တာဟာလဲ တူတူပါဘဲေနာ္ ကပ္ေမးၾကမွာသိလို႔ပါ။

ကဲ ခု သိၾကၿပီေနာ္ Internet ေၾကာင့္ ကံ သံုးပါးလံုး ထိုက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို။

ဒါေတြကို သိျမင္ခဲ့လို႔ ကိုယ့္စကား ကိုယ့္အေျပာေၾကာင့္ တစ္ျခား အလွဴရွင္တစ္ဦးရဲ့ ဒါနစိတ္မွာ လွဴၿပီးမွ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္သြားေစမယ္ မလွဴခင္မွာဘဲ ပ်က္ျပယ္သြားေစမယ္ဆိုရင္ ငရဲက်ၿပီးရင္ေတာင္ သုစိမုခ (ခံတြင္း အပ္နဖားမွ်ေလာက္ရွိေသာၿပိတၱာ) ထပ္ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ဗုဒၶက ေသခ်ာ ေဟာထားခဲ့တာပါ။

အစားအေသာက္ေကာင္းေတြ ပါတ္လည္ဝိုင္းေနတာ မ်က္ေစ့က ျမင္ေနရေပမယ့္ အပ္ေပါက္ထက္ေသးတဲ့ပါးစပ္ေလးေၾကာင့္ မစားႏိုင္ဘဲ ထာဝရ ငတ္မြတ္ျခင္းနဲ႔သာေနထိုင္ရွင္သန္ရတဲ့ ငရဲ တစ္မ်ိဳးေပါ့ေနာ္။

ဒီေတာ့ အဆံုးသပ္ေျပာခ်င္တဲ့စကားေလးကေတာ့ ...
အစိုးရကို ျဖစ္ေစ ..
မည္သည့္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြကို ျဖစ္ေစ ..
ဘယ္သူ႔ကို ဘာေၾကာင့္ဘဲ ျဖစ္ေစ .. 
မေက်နပ္လို႔ နာက်ည္းေနလို႔ စိတ္နာမိေနတာတစ္ခ်က္ထဲနဲ႔ ၄င္းတို႔ ျပဳလုပ္လတၱံ႕ ျပဳလုပ္ဆဲ ျပဳလုပ္ၿပီးခဲ့ေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ဆိုတာေတြကို အေၾကာင္းသံုးပါး ကိုက္ညီျခင္း ရိွမွန္းမရိွမွန္း ေသေသခ်ာခ်ာမသိဘဲ အထင္နဲ႔ ခံစားမႈ ကိုဘဲ အေျခခံၿပီး ကံသံုးပါးနဲ႔ ေစာ္ကားမိခဲ့ရင္ ေသလြန္တဲ့အခါ ၿပိတၱာ ျဖစ္တတ္တယ္ဆိုတာေလးကို ...

" စိတ္နာ လို႔ ၿပိတၱာ မျဖစ္ေစနဲ႔ " လို႔ ေမတၱာေရွ႕ထားၿပီး သတိေပးလိုက္ရပါတယ္ခင္ဗ်ား ။ ။


ထာဝရေမတၱာျဖင့္


မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာ

Posted in: Article,Literature,Political Article